Czym jest fizyczny ból? O co prosi twoje ciało, gdy wysyła sygnał bólowy?

Czy znasz powiedzenie "W zdrowym ciele, zdrowy duch"? 

Jeśli tak, to dlaczego z taką łatwością zagłuszasz przekaz płynący wprost z twojego ciała?

Wszystko co odczuwasz w ciele i definiujesz jako ból jest niczym innym jak tylko energią. Jej postrzeganie zależy od indywidualnego  systemu klasyfikowania i etykietowania doznań. Zdarza się, że  coś co dla jednej osoby jest już bólem, dla innej może być po prostu nieprzyjemnym odczuciem, które jednak z bólem samym w sobie nie ma nic wspólnego.
Każdy człowiek mam inny stopień tolerancji bólu, co jednak nie zmienia faktu, że każdy ból prędzej, czy później odczuwa.

Jak napisałam wcześniej ból jest energią i swoistym przesłaniem, wysyłanym przez organizm z prośbą o zwrócenie uwagi na tą konkretną część ciała, czy też zadbanie o odpowiadającą mu sferę życia.

Przed ponad dziesięciu laty żyłam w dużym stresie, mało spałam, nieregularnie się odżywiałam. Nierzadko opuszczałam posiłki, bo miałam tysiąc ważniejszych rzeczy do zrobienia. Pierwszym całkowicie zbagatelizowanym sygnałem były bóle głowy. Myślałam wtedy, że głowa boli przecież każdego. To całkowicie normalne. Z czasem zaczęły się pojawiać silne bóle brzucha uniemożliwiające mi normalne funkcjonowanie. Przyłączyło się do nich kołatanie serca, którego również nie postrzegałam przez pryzmat reakcji na brak zadbania o moje ciało oraz natłoku negatywnych emocji. Patrząc na siebie z perspektywy czasu zastanawiam się, czy ja w ogóle czułam wtedy jakieś emocje, czy tylko silne bodźce z ciała?

W konsekwencji tego wszystkiego zaczęły się moje wycieczki, a nawet "pielgrzymki" do lekarzy wszelkich specjalności z kardiologiem włącznie. Wizyty, badania, wizyty kontrolne, badania, wizyty... I wszystko po to, by za każdym razem słyszeć coraz to nowe i bardziej śmiałe diagnozy lub (o dziwo) stwierdzenia, że tak naprawdę to nic mi nie jest.

Stwierdzenia i diagnozy, które przyprawiały mnie a to o jeszcze większe zawroty głowy, a to o napady złości. Nie wyobrażałam sobie jak to możliwe, ze nikt nie jest w stanie mi pomóc i ulżyć jakoś w tych wszystkich cierpieniach fizycznych.

Po latach wiem, że przyczyną takiego stanu rzeczy był oczywiście stres i niedostosowany do potrzeb mojego organizmu styl życia.  Aby dokonać tego odkrycia potrzebowalam wielu lat, wielu spotkań i długich godzin w czasie których wsłuchiwałam się w swój wewnętrzny głos.

Każdy, odbierany przez Ciebie, jako nieprzyjemny bodziec z ciała jest po to, byś się zatrzymał/a w swoim pędzie i spojrzał/a na swoje życie z innej perspektywy. Być może będzie potrzebne przewartościowanie i ustalenie nowych priorytetów w przypadku częstej powtarzalności "wewnętrznych" próśb. Być może wystarczy tylko krótka przerwa i naładowanie akumulatorów przez kolejnym wyzwaniem.

Czegokolwiek nie potrzebowałoby twoje ciało warto jest wsłuchać się w jego głos i działać zgodnie z jego zaleceniami. Pod warunkiem, że nie są to "zalecenia destrukcyjne", ale to jest już temat na kolejną notkę.

Fot.Zdrowie.gazeta.pl