"Wszystko trwa" ....

Muzyka jest źródłem wielu inspiracji także coachingowo-rozwojowych.
Wczoraj w radio usłyszałam znaną, ale raczej zapomnianą piosenkę zespołu Myslovitz "Mieć, czy być".
Do każdego wersu tekstu można by napisać osobną notkę, ale nie będę popadała w przesadę.

Ogromna siła wyobrażeń,

 
Niewyobrażalna siła wyobrażeń, przedsądów, osądów i przesądów nad którymi królują stereotypy i przekonania, potrafi bardzo skutecznie wpływać na nasze życie i krzyżować wszelkie plany. Dlatego właśnie klasyczny coaching pracuje nad przekuciem sabotujących przekonań w takie, które będą pozytywnie motywowały i wspierały w dążeniu do celu jakim jest szczęśliwsze i pełniejsze życie.

To nie przypadek, że jesteśmy razem.

 
Nic nie dzieje się bez przyczyny. A już tym bardziej nie przypadkowo na naszej drodze spotykamy dokładnie takich, a nie innych ludzi. Sposób w jaki myślimy i postrzegamy świat wpływa bezpośrednio  na to kogo przyciągamy i dla kogo jesteśmy atrakcyjni jako towarzysze rozmowy, przyjaciele, czy partnerzy.

Już teraz wiem,
Wszystko trwa, dopóki sam, tego chcesz

Sami trzymamy stery statku, jakim jest nasze życie. Tylko od nas zależy sytuacja w jakiej się znajdujemy. Jeśli jakaś relacja trwająca od lat, niszczy i wysysa energię w każdej chwili możesz ją skończyć. Decyzja należy do Ciebie. Jeśli nic nie zrobisz to znaczy, ze chcesz, by nic wszystko pozostało po staremu.

Wszystko trwa, sam dobrze wiesz,
Że upadamy wtedy, gdy nasze życie przestaje być
codziennym zdumieniem...

Ten fragment zmotywował mnie do napisania notki, jak żaden inny. Dopóki żyjesz i cieszysz się tym co masz. Jesteś wdzięczny, za wszystko to co zsyła Ci los, Potrafisz zatrzymać się nad najmniejszą rzeczą i zachwycić się nią. Jesteś szczęśliwym człowiekiem.
Kiedy zaczynasz stawiać sobie wygórowane cele, których osiąganie kosztuje Cię bardzo wiele, a może nawet zbyt wiele wtedy zaczynasz biec. Bez rozglądania się na boki. Nie zauważajac innych, bliskich Ci osób. Życie, mimo wielkiego splendoru, jak na pozór może dostarczać realizacja celu, jakoś tak dziwnie zaczyna tracić barwy. Staje się szare i puste. Jest w nim coraz mniej spontanicznej radości, a coraz więcej myślenia. Ustawicznego, obłędnego wręcz myślenia o przyszłości i przeszłości. Nieumiejętność bycia w tu i teraz i brania świata takim jaki jest prowadzi, powtarzając za autorem słów piosenki, do upadku

Cytowany tekst pochodzi z piosenki zespołu Myslovitz "Mieć, czy być"